ختنه نوزادی
– سن مناسب در مورد ختنه چه سني است؟
اطلاعات موجود موید فواید پزشکی ختنه در دوران نوزادی است زیراعفونت های ادراری در پسرانی که در دوره نوزادی ختنه نشده اند چندین برابر است. باید توجه داشت، بهتر است ختنه در نوزادانی انجام شود که وزن آنها حداقل 3 کیلو گرم بوده و وضعیت بالینی مناسبی داشته و حداقل یک بار بوسیله پزشک متخصص کودکان معاینه و سلامت آنها تایید شده باشد.
در مورد سن مناسب نظرات بسیار متفاوت است اما بنظر میرسد در حد فاصل پایان هفته اول تولد تا یک و نیم ماهگی زمان مناسبی برای انجام آن باشد. لازم به ذکر است که ختنه در سنین بالاتر نیز از نظر پزشکی اشکالی ندارد و تصمیم گیری در مورد زمان آن بایستی بعد از توضیحات کافی به والدین و بیان فوائد و عوارض احتمالی اتخاذ شود.
– آیا تجویز مسکن برای انجام ختنه در دوره نوزادی لازم است ؟
آری، مطالعات زیاد نشان داده است که حس درد در نوزادان همانند بزرگسالان و حتی بیشتر از آنهاست. بنابراین تجویز مسکن به هنگام ختنه در دوره نوزادی ضروری و از اهمیت زیادی برخوردار است. در مورد نوع مسکن مطالعات زیادی شده و موارد توصیه شده بعنوان ضد درد شامل : استامینوفن، استفاده از کرم های موضعی بیحس کننده، استفاده از بی حسی موضعی تزریقی و… می باشد. بعضی از بررسی ها نشان داده است که تکنیک های غیر دارویی مانند: تغذیه با شیرمادر در زمان ختنه و یا استفاده از پستانک آغشته به آب قند در کاهش درد و آرام کردن نوزاد تاثیر خوبی دارد. بعضی برای ختنه ای که در سنین بالاتر انجام می شود، بیهوشی سبک عمومی را توصیه می کنند.
– عوارض ختنه در دوره نوزادی چیست؟
چنانچه ختنه در شرایط مناسب و با روش استریل و بوسیله پزشک مجرب (معمولا متخصص زنان و زایمان، متخصص کودکان و یا جراح کودکان) انجام شود، عوارض چندانی ندارد. موارد زیر از عوارض احتمالی ختنه دوره نوزادی است :
-.خونریزی: که عارضه غیر شایعی است و در صورت بروز قابل کنترل است. اگر در حد یکی دو قطره باشد چندان اشکالی ندارد ولی در صورت تداوم باید مجدد بررسی و رفع گردد.
– عفونت موضعی: که این هم بدليل پر خون بودن ناحيه عارضه شایعی نبوده و چنانچه موازین بهداشتی بخوبی رعایت شود اتفاق نمی افتد.
– تنگی مجرای ادرار: که ممکن است مدتی بعد اتفاق بیفتد و برای پیشگیری از وقوع آن تعویض مکرر پوشک و چرب نگه داشتن نوک آلت تناسلی برای جلوگیری از تماس طولانی ادرار و مدفوع با سر آلت، توصیه می شود.
– كدام روش براي ختنه بهتراست؟
چندان تفاوتي نمي كند كه با كدام روش (گذاشتن حلقه، بخيه و…) انجام گيرد. اين مسئله به مهارت و تجربه پزشك در روشي كه به كار مي برد دارد.
– عوارض جدی ختنه کدام است ؟
همانطوری که بیان شد انجام ختنه در شرایط مناسب خطرات جدی نداشته و عوارض ناشی از آن قابل اغماض و یا بسیار خفیف می باشد. در موارد بسیار نادر ممکن است عوارض جدی پیدا شود که در این صورت مراجعه فوری به پزشک ضروری است. این موارد نادر به قرار زیر است:
– خونریزی قابل توجه از محل ختنه
– قرمزی و تورم بیش از حد آلت تناسلی
– سیاه شدن پوست آلت تناسلی و اطراف آن
– علایم عمومی عفونت مانند تب، خوب شیرنخوردن، استفراغ و …
دستورات بعد از انجام ختنه:
بعد از ختنه در حدود چند دقیقه بدلیل بیحسی تجویز شده، ممکن است کودک آرام باشد و لی با گذشت زمان گریه های درد و ناراحتی شیرخوار شروع می شود. در صورتیکه بیشتر از دو ساعت ادامه یابد می توان از استامینوفن کمک گرفت. معمولا یک نوبت کافی است و اگر ادامه یابد ممکن است لازم باشد تکرار شود.
بهتر است حداقل نیم ساعت بعد از ختنه در محل بمانید تا مجدد از نظر خونریزی کنترل شود. با گذشت زمان خطر کمتر می شود و معمولا در روزهای بعد قسمت جلو حلقه تیره یا رنگ پریده می شود و با قطع جریان خون درد و احتمال خونریزی کاهش می یابد.
چنانچه میزان خونریزی بیشتر از چند قطره باشد نیاز به کنترل مجدد توسط پزشک وجود دارد.
در روزهای دوم و سوم ، تورم مختصری که بدنبال تزریق بی حسی ایجاد شده بود بیشتر می شود و گاهی مختصر قرمز می شود که اشکالی ندارد و در قسمت ذیل چند مورد طبیعی را قرار می دهیم تا مقایسه نمایید.
( در سه تصویر تورم و قرمزی طبیعی را در روزهای بعد ختنه ملاحظه می کنید. در تصویر آخر تورم بلافاصله بعد از افتادن حلقه دیده م شود که بتدریج برطرف می شود.)
بعد از حدود 5 روز بتدریج نواحی اطراف حلقه شروع به جدا شدن می کند و تا 7-8 روز بعد حلقه بطور کامل جدا می شود. در مدت جدا شدن باید مراقب بود که ضربه نخورده و ناگهان کشیده نشود تا دچار زخم مجدد نشود.
ابتدا که حلقه جدا می شود ناحیه متورم است که در مدت چند روز این ورم برطرف می شود.
بهتر است بعد از بعد از افتادن حلقه به نزد پزشک مراجعه نماییم تا هم کنترل و هم دستور چرب کردن مجرای ادراری را با مثلا کرم هیدروکورتیزون بدهند.
بهتر است حداقل بمدت بیست روز ناحیه مآء روزی دو بار چرب شود تا احتمال زخم شدن و ایجاد تنگی مآء جلوگیری شود.
